 |
| ΦΑΣΙΑΝΟΣ-ΚΑΒΑΦΗΣ |
Κωνσταντίνος Καβάφης Αχ, οι νύχτες του Γενάρη αυτουνού, Που κάθομαι και ξαναπλάττω με το νου, Εκείνες τες στιγμές και σ'ανταμώνω Κι ακούω τα λόγια μας τα τελευταία, Κι ακούω τα πρώτα, κι ακούω τα πρώτα Κι ακούω τα πρώτα Απελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτουνού, Σαν φεύγει η οπτασία και μ'αφήνει μόνο Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική. Πάνε τα δέντρα, Πάνε οι δρόμοι, Πάνε τα σπίτια, Πάνε τα φώτα. Σβήνει και χάνεται η μορφή σου, Η ερωτική Σβήνει και χάνεται η μορφή σου, Η ερωτική Απελπισμένες νύχτες... |
